Plemię indiańskie ma rozpocząć polowanie na WIELORYBY u wybrzeży Waszyngtonu, ponieważ agencja federalna przygotowuje się do wydania nowego zezwolenia na ubój ssaków morskich

Po dziesięcioleciach wysiłków mających na celu wznowienie starożytnego zwyczaju plemię indiańskie w stanie Waszyngton ponownie otrzymało pozwolenie na polowanie na wieloryby szare.

Tradycja istnieje od ponad 2000 lat, choć ostatni raz plemieniu udało się upolować przedstawiciela tego gatunku w 1999 roku.

Polowanie to zostało dozwolone po ponad 70-letniej przerwie spowodowanej odrodzeniem się populacji wielorybów szarych, a wielorybnicy Makah z powodzeniem upolowali wieloryba szarego w wodach u wybrzeży Półwyspu Olimpijskiego.

Przed tą wyprawą, która wywołała zaciekłe protesty, przodkowie plemienia polowali w tym regionie od tysięcy lat. W latach dwudziestych XX wieku plemię zaprzestało połowów wielorybów po tym, jak polowania zmniejszyły populację do tego stopnia, że ​​stała się ona zagrożona.

Agencja federalna, która pomogła pośredniczyć w tym zatrzymaniu, ogłosiła, że ​​zakończy się ono prawdopodobnie w przyszłym miesiącu późnym wieczorem w piątek – jak często robią federalni, publikując coś kontrowersyjnego.

Przewiń w dół, aby zobaczyć wideo:

Tradycja ta istnieje od ponad 2000 lat, choć ostatni raz plemię mogło upolować przedstawiciela tego gatunku w 1999 roku. Polowanie to zostało dozwolone po ponad 70-letniej przerwie w związku ze wzrostem populacji, a wielorybnicy z powodzeniem upolowali szarego wieloryba (tutaj)

2364-stronicowa strona „Ostatecznego oświadczenia o oddziaływaniu na środowisko” sporządzona przez Krajową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną [NOAA] ujawniło, że praktyki wielorybnicze plemienia zostaną prawdopodobnie wznowione 18 grudnia 2023 r., choć z kilkoma zastrzeżeniami.

Zaczyna się następująco: „Działanie rozważane w niniejszym końcowym oświadczeniu o oddziaływaniu na środowisko (FEIS) dotyczy wniosku plemienia Indian Makah z lutego 2005 r. o wznowienie ograniczonych polowań na wieloryby szare na wschodnim północnym Pacyfiku w przybrzeżnej części zwykłych i zwyczajowych łowisk plemienia, u wybrzeży stanu Waszyngton.”

Raport – sporządzony ponad osiem lat po opublikowaniu przez agencję wersji roboczej 7 marca 2005 r. – przytacza, że ​​polowania, które doprowadziły to zwierzę na skraj wyginięcia, mają „cele ceremonialne i egzystencjalne”.

Federalni opowiadają dalej o tym, jak Makah zastrzegł sobie prawo do połowów wielorybów w traktacie podpisanym w 1855 r., na mocy którego plemię zrzekło się większości swojej ziemi, ale otrzymało gwarancję „prawa do połowu ryb oraz do połowu wielorybów lub fok w zwykły i przyzwyczajony sposób” podstawy… wspólne dla wszystkich obywateli Stanów Zjednoczonych”.

Dzięki tej rezolucji stali się jedynym plemieniem w USA, które miało traktat wyraźnie gwarantujący prawo do wielorybów – pozwalający im kontynuować tę praktykę aż do lat dwudziestych XX wieku, kiedy wielorybnictwo w celach zarobkowych zdziesiątkowało populację.

W piątek federalni napisali: „Proponowane przez plemię działanie wynika z traktatu z Neah Bay z 1855 r., który wyraźnie zabezpiecza prawo plemienia Makah do polowania na wieloryby.

„Aby skorzystać z tego prawa, plemię Makah zwraca się o zezwolenie do Krajowej Służby Rybołówstwa Morskiego (NMFS) Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej na mocy ustawy o ochronie ssaków morskich (MMPA) i ustawy o konwencji dotyczącej połowów wielorybów”.

Po prawie 60 latach przestoju i pojedynczym polowaniu w 1999 r. federalni ponownie położyli kres tej praktyce orzeczeniem Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych z 2004 r., który podtrzymał orzeczenie z 2002 r. wydane przez ten sam sąd składający się z trzech sędziów.

Wielorybnicy z plemienia Indian Makah wiosłowali na swoim myśliwskim kajaku w pobliżu Neah Bay w stanie Waszyngton w maju 1999 r. Śledzili ich działacze przeciwni polowaniom na wieloryby, którzy po historycznym polowaniu w tym miesiącu wyzwali plemię do sądu

2364-stronicowa strona „Ostatecznego oświadczenia o oddziaływaniu na środowisko” sporządzona przez Krajową Administrację Oceaniczną i Atmosferyczną [NOAA] ujawniło, że praktyki wielorybnicze plemienia zostaną prawdopodobnie wznowione 18 grudnia 2023 r., choć z kilkoma zastrzeżeniami

Rybak Makah pracuje przy sieci, gdy mgła zaczyna się zasłaniać o zachodzie słońca w październiku 1998 r. W piątek federalni przedstawili szereg strategii, które pozwolą członkom dawnego klanu wznowić rzeź ssaków morskich

W orzeczeniu stwierdzono, że Krajowa Służba Rybołówstwa Morskiego nie zastosowała się do prawa federalnego, które wymagało przeprowadzenia badania, zanim Makah będzie mógł skorzystać z prawa do zabicia (w przypadku wieloryba w 1999 r.).

W piątkowym oświadczeniu, będącym opóźnioną reakcją na to orzeczenie, przedstawiono następnie szereg strategii, które umożliwiłyby członkom starożytnego klanu wznowienie rzezi ssaków morskich.

Jeden z planów, nazwany przez NOAA „Alternatywą bez działania”, zabraniałby Makah angażowania się w polowania na wieloryby szare, ale jest mało prawdopodobny, ponieważ wymaga od podmiotu posiadającego zdolność prawną unieważnienia wyroków Dziewiątego Okręgu.

Pozostałych sześć pozwala Makah zabijać wieloryby szare z pewnymi zastrzeżeniami co do dozwolonej liczby wielorybów oraz czasu i miejsca. w ramach odstępstwa od zakazu zabijania wielorybów przewidzianego w ustawie o ochronie ssaków morskich.

Jeden z nich, określony w oświadczeniu jako „Alternatywa działania proponowanego przez plemię”, pozwoliłby Makah zabić średnio cztery wieloryby szare ze wschodniej części północnego Pacyfiku rocznie, maksymalnie pięć w ciągu jednego roku i do 24 wielorybów w ciągu sześciu -okres lat.

„Liczba wielorybów, które mogłyby zostać uderzone, byłaby ograniczona do nie więcej niż siedmiu w dowolnym roku kalendarzowym” – dodaje końcowe oświadczenie o oddziaływaniu na środowisko, „i nie więcej niż 42 w okresie 6 lat”.

Dodaje, że „liczba uderzonych i utraconych wielorybów będzie ograniczona do trzech rocznie i 18 w okresie sześciu lat”.

Alternatywy od trzeciego do szóstego oferują praktycznie to samo, z niewielkimi różnicami dotyczącymi czasu zatwierdzonego sezonu polowań, z różnymi limitami śmiertelności samic wielorybów w porównaniu z samcami.

Jeden, określony w oświadczeniu jako „Alternatywa działania zaproponowanego przez plemię”, pozwoliłby Makah zabić średnio cztery wieloryby szare ze wschodniej części północnego Pacyfiku rocznie, maksymalnie pięć w ciągu jednego roku i do 24 wielorybów w ciągu sześciu -okres lat

Alternatywy od trzeciego do szóstego oferują praktycznie to samo, z niewielkimi różnicami dotyczącymi czasu zatwierdzonego sezonu polowań, z różnymi limitami śmiertelności samic wielorybów w porównaniu do samców

Alternatywa nr 7 – uznana przez NOAA za „preferowaną alternatywę” wprowadziłaby „naprzemienny sezon polowań zima/wiosna, lato/jesień”, aby zmniejszyć ryzyko zarówno dla grupy żerującej na wielorybach szarych na wybrzeżu Pacyfiku, jak i dla wciąż zagrożonej zachodniej części północnej Populacja wieloryba szarego z Pacyfiku

Alternatywa nr 7 – uznana przez NOAA za „preferowaną alternatywę” wprowadziłaby „naprzemienny sezon polowań zima/wiosna, lato/jesień”, aby zmniejszyć ryzyko zarówno dla grupy żerującej na wielorybach szarych na wybrzeżu Pacyfiku, jak i dla wciąż zagrożonej zachodniej części północnej Populacja wieloryba szarego z Pacyfiku.

Grupę żerującą na wybrzeżu Pacyfiku stanowią wieloryby szare widywane najczęściej na danym odcinku morza, podczas gdy ich zachodnie odpowiedniki – które latem u wybrzeży Rosji na Morzu Ochockim – są zagrożone i obejmują jedynie około 200 osobników.

Federalni wyjaśniają dalej, w jaki sposób „The [Marine Mammal Protection Act] zrzeczenie się prawa” – poza tym, że wejdzie w życie w przyszłym miesiącu – „wygaśnie po 10 latach” oraz że „przepisy regulujące polowania ograniczą początkowy okres zezwolenia do nie więcej niż trzech lat”.

W końcowym oświadczeniu o oddziaływaniu na środowisko dodaje się, że w tym dziesięcioletnim okresie „nie więcej niż 25 wielorybów może zostać uderzonych… przy czym maksymalnie trzy uderzenia podczas jednego polowania zimą/wiosną i maksymalnie dwa uderzenia i jeden wieloryb wyląduje w letni deszcz.’

Kontynuuje: „W ramach Alternatywy 7 można zaatakować maksymalnie 16 wielorybów żerujących w grupach żerujących na wybrzeżu Pacyfiku, z których maksymalnie osiem może stanowić samice.

„Wszystkie trafione i zagubione wieloryby, których nie można zidentyfikować w okresie polowań zimowych/wiosennych, będą wliczane do limitu strajków grup żerujących na Wybrzeżu Pacyfiku proporcjonalnie do ich obecności.

„Przypuszcza się, że wszystkie wieloryby, które padły ofiarą w okresie polowań latem/jesień, to wieloryby żerujące w grupach na wybrzeżu Pacyfiku”.

Agencja dodała, że ​​ostateczną decyzję w sprawie polowania wyda za 30 lub więcej dni.